0 نظر
سه شنبه 13 خرداد 1399نوشته واحد انتشارات
مجله
67 بازدید
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت دیجیتالی یا الکترونیکی ست و فرم فیزیکی ندارد. همچنین به آن پول دیجیتالی ، پول الکترونیکی یا وجه نقد سایبری نیز گفته می شود.
تعاریف دیگر از ارز دیجیتال
• ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند ، زیرا تنها به صورت الکترونیکی وجود دارند.
• از آنجا که ارزهای دیجیتال نیازی به واسطه ندارند ، آنها اغلب ارزانترین روش برای تجارت هستند.
درک ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال غیرمستقیم هستند و فقط با استفاده از رایانه ها یا کیف پول های الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده می توانند معامله شوند. در مقابل اسکناس و سکه ها، ملموس هستند و معاملات فقط توسط دارندگان آنها که مالکیت فیزیکی دارند، امکان پذیر است.
مانند سایر ارزهای استاندارد ، ارزهای دیجیتالی نیز می توانند برای خرید کالا و همچنین پرداخت هزینه خدمات مورد استفاده قرار گیرند ، اگرچه می توانند در برخی از انجمن های آنلاین مانند سایت های بازی ، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی نیز محدودیت استفاده پیدا کنند.
ارزهای دیجیتالی دارای تمام خصوصیات ذاتی مانند ارزهای فیزیکی هستند و امکان انجام معاملات فوری را می دهند که می توانند هنگام اتصال به دستگاهها و شبکه های پشتیبانی شده ، یکپارچه شوند.
ارزهای دیجیتال مزایای بی شماری را ارائه می دهند. از آنجا که پرداخت ارزهای دیجیتالی بدون نیاز به واسطه مستقیماً بین طرفهای متعامل انجام می شود ، معاملات معمولاً فوری و کم هزینه هستند. این در مقایسه با روش های پرداخت سنتی که شامل بانک ها می شود ، بهتر است. معاملات الکترونیکی مبتنی بر ارزهای دیجیتال نیز باعث حفظ سوابق لازم و شفافیت در معاملات می شود.
انواع ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتالی را می توان یک ابر مجموعه ارزهای مجازی و ارزهای رمزنگاری محسوب کرد.
اگر ارز توسط بانک مرکزی یک کشور به شکلی تنظیم شده صادر شود ، آن را "ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)" می نامند. در حالی که CBDC فقط به صورت مفهومی وجود دارد ، انگلیس ، سوئد و اروگوئه معدود کشورهایی هستند که قصد دارند نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود را راه اندازی کنند.
همراه با CBDC تنظیم شده ، یک ارز دیجیتال نیز می تواند به شکلی کنترل نشده وجود داشته باشد. در حالت دوم ، این واجد شرایط بودن، به عنوان ارز مجازی شناخته می شود و به جای اینکه توسط یک تنظیم کننده متمرکز کنترل شود ، ممکن است تحت کنترل توسعه دهنده (ها) ارز ، سازمان موسس یا پروتکل شبکه تعریف شده باشد. نمونه هایی از چنین ارزهای مجازی شامل ارزهای رمزنگاری شده و سیستم های پولی مرتبط با کوپن یا پاداش است.
رمزنگاری یک شکل دیگر از ارزهای دیجیتال است. از رمزنگاری برای تأمین و تأیید معاملات و مدیریت و کنترل ایجاد واحدهای جدید ارزی استفاده می کنند. بیت کوین و اتریوم محبوب ترین ارزهای رمزپایه هستند.
در اصل ، هم ارزهای مجازی و هم ارزهای رمزنگاری شده اشکال ارزهای دیجیتالی محسوب می شوند.
